Wat als je nooit meer terugkomt?

Ze belt me vanaf haar werk. De enige plek waar ze zich écht veilig voelt. Ze mag nergens anders naar toe. Na haar werk moet ze direct weer naar huis. Haar enige vriendin mag ze niet meer zien. 

Maryam mocht al niet veel van haar ouders. Maar de regels zijn keihard aangescherpt toen haar zus een foto op Snapchat zag en die aan hun ouders liet zien. Een foto waarop Maryam te zien was bij een feest van haar werk. Zonder hoofddoek. Die had ze, voor één keer, afgedaan. Om minder op te vallen tussen de Nederlandse meiden.  

Haar ouders waren woedend geweest. Gelukkig verblijft haar vader momenteel in het buitenland. Toen haar zus, enkele jaren eerder, was betrapt op het buiten lopen zonder hoofddoek had hun vader haar haren afgeschoren en zijn er flinke klappen gevallen. 

Voor Maryam is er nog geen straf geweest, en dat baart haar zorgen. Er is een reis gepland naar haar oma in Nigeria. En Maryam moet haar moeder vergezellen, zo is haar meegedeeld. “Nee” zeggen, is geen optie.  

Maryam is bang. Ze weet niet zeker of zij vanuit Nigeria wel mee terug mag naar Nederland. Wat als haar moeder haar daar achterlaat?  

 “Wat moet ik doen?” vraagt ze me. Ik val even stil. Ik probeer me te verplaatsen in deze jonge vrouw van begin 20. Haar leven ziet er zo anders uit dan het mijne, toen ik zo oud was. Mijn leven strekte zich voor me uit met eindeloos veel mogelijkheden. Maryam staat op het punt om mogelijk alles te verliezen, haar bekende en veilige leefomgeving, haar carrière, haar leven.  

“Je zult moeten bedenken of je het risico wilt nemen om met je moeder mee te gaan,” zeg ik zacht. Ik vind het moeilijk om deze zin uit te spreken. Want wat een keuze…. Ik vond het al moeilijk om op mijn 18^e te bedenken wat ik wilde studeren. Dit meisje moet nu bedenken of ze vóór het vertrek naar Nigeria in een beveiligde opvang wil gaan, met het risico het contact met ál haar familieleden te verliezen… of dat ze meegaat naar Nigeria, met het risico daar te worden achtergelaten, zonder paspoort, zonder geld. Misschien zelfs wel ergens op het Nigeriaanse platteland.   

Het is keihard en ik kan het niet makkelijker maken. We kunnen niet afwachten om te zien wat er gebeurt. Het is mijn taak om haar nu te helpen bij het maken van deze keuze. In het geheim. Want ze kan dit met geen van haar gezinsleden bespreken. Haar broers, haar zus, haar moeder… allemaal zullen ze direct naar haar vader stappen.  

Maryam besluit het risico te nemen. De gedachte om in de beveiligde opvang te gaan is te zwaar. We bespreken alle stappen. Wat ze moet voorbereiden, wat ze mee moet nemen, wat ze moet doen op Schiphol en waar ze op moet letten in Nigeria.  

En dan hangen we op.  

Ik denk aan haar. Soms. En nu, een jaar later nog steeds. Hoe zou het haar zijn vergaan?

Gedwongen achterlating

Iemand gedwongen achterlaten in een ander land zonder hun paspoort of vooruitzicht om terug te kunnen keren, is een vorm van (eergerelateerd) huiselijk geweld. In het geval van een minderjarige spreken we van strafbare kindermishandeling. Heb je hiermee te maken of heb je zorgen om iemand anders? Je kunt Veilig Thuis gratis en anoniem om advies vragen via 0800 2000 of info@veiligthuishm.nl.